افراد در آزمایشگاه ها با تکیه بر ابزار و تجهیزات کارآمد و مدرن، در راستای انجام آزمایشات، تجزیه و تحلیل نمونه ها، بررسی کیفیت محصول و تولید انواع محصولات مفید قدم برمیدارند. با استفاده از این تجهیزات، میزان دقت افزایش می یابد و نتایج قابل اعتمادتری حاصل می گردد. این تجهیزات در حیطه های مختلفی ساخته می شوند و نیاز کاربران آزمایشگاه را برآورده می سازند. در همین راستا، یکی از پرکاربردترین لوازم آزمایشگاهی با نام پیپت را به شما معرفی می کنیم که این وسیله کاربردی، بایستی در تمام آزمایشگاه ها وجود داشته باشد تا برای انجام انواع آزمایشات، تحقیقات، مطالعات و فرآیندهای عملی، مورد استفاده قرار گیرد. اگر قصد آشنایی بیشتر با پیپت ، انواع و طرز استفاده آن را دارید، در ادامه ما را همراهی کنید.
پیپت یکی از پرکاربردترین لوازم آزمایشگاهی می باشد که برای برداشتن و انتقال حجم مشخص و دقیقی از مایعات و محلول ها، مورد استفاده قرار می گیرد. اساس کار پیپت بر مبنای ایجاد خلا در قسمت بالای لوله شیشه ای، جهت نگهداری مایعات و سپس آزاد كردن انتخابی مایع می باشد. ساختار پیپت متشکل از یک لوله نازک است که هر دو سر آن باز بوده و با استفاده از آن، برداشتن و جا به جا کردن مقادیر بسیار کمی از انواع محلول ها و مایعات امکان پذیر می باشد و از جنس شیشه ای یا پلاستیکی ساخته می‌شود.
روزنه یا سوراخ انتهایی پیپت بسیار باریک و اندازه آن در حدود نوک یک قطره چکان ظریف است و برای اندازه گیری یا برداشتن مقدار دقیق و کمی از مایعات مورد استفاده قرار می گیرد. دقت اندازه گیری این وسیله وابسته به نوع و کاربرد آن، بسیار متفاوت است و بمنظور اهداف گوناگونی طراحی می شود؛ برخی پیپت ها حبابدار و برخی دیگر مدرج هستند.
تاریچه پیپت به قرن هجدهم میلادی و فعالیت دانشمندی به نام فرانسوا آنتوان هانری دسکوزیل باز می گردد که این وسیله را برای انجام آزمایشات شیمی اسیدها و بازها اختراع کرد. چند سال بعد، دانشمندی به نام ژوزف لویی گیلوساک، تغییراتی بر روی پیپت اختراع شده، ایجاد کرد و آن را بهبود داد. در نهایت زیست شناس مشهور لویی پاستور، پیپت هایی را ابداع کرد که امکان انتقال مایعات و نمونه ها را بدون هیچگونه آلودگی میسر می کرد.
دانشمندان و محققان از این پیپت اختراعی، استقبال فراوانی کردند اما مشکل این نوع پیپت نیز، استفاده از قدرت مکش دهان برای کشیدن مایع داخل پیپت بود؛ که امکان ورود ناگهانی محلول ها و مایعات خطرناک شیمیایی، به داخل دهان افرادی که در آزمایشگاه ها فعالیت می کردند، وجود داشت. تا اینکه در سال ۱۹۵۰، هانریش شنیتگر موفق به اختراع یک سیستم مکش و پمپ پیستونی( پوآر امروزی) جهت وارد کردن مایع به میزان دقیق و موردنیاز در داخل پیپت شد.
اساس کار پیپت حجمی، بر مبنای انتقال حجم مشخص و از پیش تعیین شده ی انواع مایعات و محلول ها می باشد که بسیار دقیق هستند. پیپت حجمی یا حبابدار از یک لوله شیشه ای یا پلاستیکی ساخته می شود که در بخش وسط آن، یک مخزن کوچک تعبیه شده است و هنگامی که مایع را در داخل آن پر میکنیم، حجم بیشتری از مایع در داخل این مخزن کوچک، جمع می شود. برای پر کردن مایع داخل پیپت حبابدار، از وسیله ای به نام پوآر استفاده می شود که به بالای پیپت متصل می گردد و ابتدا با دست فشرده شده و سپس نوک پیپت داخل مایع قرار داده می شود. برای پر شدن پیپت از مایع، فشار دست از روی پوآر برداشته می شود و به علت اختلاف فشار، پیپت از مایع موردنظر پر می گردد.
پیپت مدرج برای انتقال مایعات در حجم بسیار کم در حد میکرولیتر بکار می رود و دقت فراوانی دارد. این پیپت ها قابل تنظیم هستند و به دلیل وجود تجهیزاتی خاص در ساختار آنان، نیاز است که هر ۳ الی ۶ ماه، با استفاده از فرایند توزین آب در دمای مشخص و یا توسط سازنده، کالیبره شوند.
روش صحیح استفاده از پیپت ها
۱- ابتدا پیپت را بصورت عمودی درون محلول قرار دهید و با استفاده از پوآر، پیپت را پر نمایید.
۲- به نوک پیپت ضربه آرامی بزنید تا قطرات اضافی خارج شود. پیپت را با زاویه ۱۰ الی ۴۵ درجه در بالای ظرف موردنظر نگه دارید و به کمک شیر خروج پوآر، مایع را در ظرف بریزید.
۳- نوک پیپت را به دیواره ظرف بزنید تا مایع درون پیپت کاملاً خارج شود.
۴- پیپت شیشه ای را پس از هربار مصرف، تمیز و استریل نمایید تا از هرگونه آلودگی در مصارف بعدی جلوگیری شود.
برای خرید پیپت آزمایشگاهی می توانید به سایت لاب تجهیز مراجعه کنید و انواع تجهیزات آزمایشگاهی و پیپت را با قیمت مناسب سفارش دهید.
